Landgraaf

Jaren geleden kwam de heer Wiel Heinrichs met het idee om als gemeente een fokpremie van € 2000,- ter beschikking te stellen bij iedere nieuwe geborene. Nu heeft hij, bij gebrek aan originele gedachten, een variatie op dit thema bedacht, namelijk een jaar vrijstelling van gemeentelijke belastingen (Limburgs Dagblad 05-08-09). Terecht laat hij optekenen dat het slechts een symbolisch gebaar is en dat er heel wat meer nodig is om jonge gezinnen het gevoel te geven dat zij in Landgraaf welkom zijn.

Nu wil het gegeven dat zijn CDA tientallen jaren in Landgraaf aan de bestuurlijke knoppen heeft gedraaid. Ook de heer Heinrichs heeft vele jaren als raadslid en wethouder bestuurlijke verantwoordelijkheid gedragen en is medeverantwoordelijk voor het gemis van een integrale visie op de ontgroening van Landgraaf.

Onder het bewind van het CDA én Heinrichs is het methodische jeugd- en jongerenwerk bijna volledig wegbezuinigd. Zijn welzijnsorganisaties in hun takenpakket tot een minimum beperkt. Zijn club- en buurthuizen iets voor het geschiedenisboekje. Hebben speeltuinen gigantische achterstanden in onderhoud opgelopen. Is zowat ieder stukje groen bebouwd met woningen en appartementen waarvan we er nu te veel van hebben. Is het aantal betaalbare woningen zo weinig geworden dat mensen met een smalle beurs naar buurgemeenten gaan. etc. etc.

Dus meneer Heinrichs, willen we van Landgraaf weer een aantrekkelijke gemeente maken, dan moeten er nog heel wat resten van uw politieke verleden opgeruimd worden.

De SP heeft een aantal antwoorden die alles bij elkaar niet zo heel simpel zijn, maar wel een veel beter antwoord geven op het probleem van de ontgroening en vergrijzing zoals de heer Heinrichs en het CDA dit nu doen voorkomen.

Als SP zien wij toekomst in de revitalisering van buurten. Waar drie en vier generaties samen kunnen wonen en leven. Iedere buurt behoort in onze visie kleinschalige, intieme buurt verpleeg- en verzorgingshuizen, seniorenwoningen een aanpasbare woningen te hebben.

De thuiszorg moet uitgebreid worden in plaats van de huidige afbraak. Thuiszorg moet ook op buurtniveau georganiseerd worden. Dit in handen van deskundige buurtteams die eigen verantwoordelijkheid hebben voor aanmelding en beoordeling. Veraf gelegen huisartsenposten moeten vervangen worden door buurtgezondheidscentra waar huisartsen samen werken met de wijkverpleegkundigen, maatschappelijk werkers, fysiotherapeuren, psycholoog etc. Zorgverlenende familieleden en vrijwilligers moeten in de buurt terecht kunnen voor advies en hulp op maat.

Buurthuizen vormen een centraal punt voor de veiligheid in een wijk. Hier zijn ook de buurtagent en de maatschappelijk werker te vinden.

In plaats van grootschalige (basis) onderwijsfabrieken zouden scholen die er in slagen om op kleinschalig niveau onderwijs te geven een bonus moeten krijgen. Ook in grootschalige samenwerkingsverbanden moet het mogelijk zijn dat scholen hun zelfstandigheid behouden.

Er worden meer sociale huurwoningen en goedkope koopwoningen gebouwd. Verder hebben we ook ideeën over werken in de buurt, medezeggenschap, hoe een buurt kindvriendelijker kan zijn etc.

Zo hebben we als SP echte antwoorden op de ontwikkelingen in de bevolkingsopbouw. Wij zetten niet in op een financiële prikkel maar kiezen voor de menselijke maat, solidariteit en de schaal van de buurt.